Yer : ADAPAZARI / SAKARYA-ERENLER
Yunus Çil Oğlu Anadolu Meslek Lisesi Okul çıkışı gençlerin takıldıkları yerlere bakıldığında,
ya internet salonları yada kafeteryaları görüyoruz.Orada 
bir kaç saat takılacak ve hava kararınca evlerine dönecekler.
Eve vardıklarında ise ,yemek vesaire gibi kişisel ihtiyactan 
sonra odasına çekilecek,elinde cep telefonu,kulağında walkman,
karşısında ise bilgisayar.

Adapazarılı bir gencin gündelik ev hayatını tasvir ettik burada.
Bu bir çok ailenin durumunu yansıtmaktadır.Evde olup bitenler 
gencin pek umurunda değildir.Zaten onun durumuda evdekilerin
pek umurunda değil.Baba eve genelde geç geliyor.Belki oda iş
 çıkışı bir yerlere takılıyor.Bir öğrenciye sordumda. Baban 
eve erken geliyormu diye,cevabı şaşırtıcı oldu.Babam sadece
Perşembe günleri eve erken gelir.o da kurtlar vadisini izlemek
için. 

Böğle bir ortamda bulunan aile bireylerinin birbirleriyle
ilişkilerini düşünebilirsiniz. Evdeki televizyon zaten 
ailevi iletişimi koparıyor.Hele son zamanlarda yaygınlaşan 
cep telefonlarıda,bireyin içine kapanmasına neden oluyor.
Buna sanal paylaşma deniyor.Yani gerçek olmayan. Zaten 
kalabalıklarda yalnız olan gençler,biraz daha içlerine 
kapanıyor.Çoğu zaman kendilerine de vakit ayıramıyorlar.
Gelişmek için hiç birşey yapmıyorlar.Bunu kitap okuma 
oranındaki düşüklükten anlıyoruz.Kitap okumak,kişinin
kendine vakit ayırması demektir...

Kültürel gelilşimi olmayan bir gencin, doğru veya yanlışı 
ayırmada verdiği ne kadar tutarlı olabilirki? Sadece 
kendisini kandırır. Hiç bir kimse kötülüğe bilerek gitmez,
kötülük hakkında bilgisi olmadığı zaman onlara yaklaşır.
Elbetde kötülükte ilk etabda çok çekicidir.Ya sonra... 
İşte o zamananlamaya başlar ama işin içine girmiştir artık
ve kurtulması zor olur.Bu aynen uyuşturucu kullanımı gibi
birşeydir.

Bazı hadislerde peygamber efendimiz şeytanı süslü,çekici
bir kadına benzetir. Yani şeytan öğle ürkütücü bir yüzle 
yaklaşmaz insanlara. Taki kendisine bağlayıncaya kadar.
Ondan sonrası kolaydır artık. O nedenle bir hadiste cennet
zorluklarla ''cehennem ise nefsin arzuladığı çekiciliklerle
kuşatılmıştır'' buyrulmuştur.

Böğle bir durumda olan gencin eb büyük sığınağı kendisini 
dinleyecek ve ilgilenicek birileridir. Eğer ev hayatı,yukarıda
belirtilen bir aile ortamı ise, kendisine dışarıdan destekci
arayacaktır. Ondan sonra ise. Allah yardımcısı olsun. Her türlü
felaketlerin açık kapılarının bulunduğu bir derin sokağa
girmiştir. Ancak iyi bir arkadaş ortamı varsa,yani cinsel
ve bedensel istekler üzerinde oluşmamış bir çevresi,menfaat
üzerine kurulmuş olmayan bir arkadaş ortamı varsa, geleceğini
dahaiyi çizebilir.Yoksa, bütün kötülük,şer,çirkinliklerin
yer aldığı ortamlara esir olur. Buradada bir doyum olmayınca
sonu kendi hayatına son vermeye kadar gidebilir.

Geçenlerde bir elektronik posta aldım. İntahar eden bir gencin
ailesine yazdığı son mektup vardı içinde. ailesinin ilgisizliğinden
yakınıyordu. Kendisini anlamadıklarını,dinlemediklerini
ve ilgi göstermediklerini haykırıyordu. Kendisine arkadaş
gibi yakşalmadıklarını söğlüyordu. Yani kısaca ailesini ve
yakınlarını sorumlu tutuyordu...


İlimiz gibi muhafazakar kentlerde de butür olayların olması,
düşündürücü. En azından büyük şehirlerin bunaltıcı yoğunluğundan
uzak,sakin bir ortama sahip böğle şehirler. Yani her türlü 
zorluğa rağmen, ailesine vakit ayırabilecek bir geleneğe 
sahibiz. Dinini,
diyanetini bilen insanlarız.Bu gerçekten sevindirici. Zira
  dinimiz bizi bir çok kötülüklerden alıkoymaktadır. Ancak şu bir 
gerçek  ki, zaman deyişiyor ve nesil başkalaşıyor...
Onların öğrendiklerini, önceki nesil bilmiyor anlamıyor.
Zira felsefe farklı,anlayış ve kültür farklı. Hangisi doğru 
bunu tartışacak değiliz ama farklı işte. Bu farkı,ailelerin
ebeveynlerin fark etmesi gerekir. Yoksa çocuklar aileden 
uzaklaşır ve maalesef uzaklaşıyorlarda...

Peki ne yapmalı..???
Emniyet kuvvetlerimiz yeterince çalışıyor bunda kuşkumuz yok.
ancak her yere ve herkesin başına bir polis,asker dikilemezki.
Öncelikle ailelerin çocuklarını takip etmesi gerekir.
Bundan amacımız bir ajan gibi peşlerine takılmak değildir.
Ancak uzaktanda olsa kontrol edilmeli. bu öğrenci, ister 
ilk öğretim ister orta öğretim isterse üniversitede olsun
fark etmez. Unutulmamalıdır ki, insan her yaşta ilgiye 
muhtaçtır. Bunu evlerimizde bulunan yaşlılardan daha iyi
anlarız. O yaşına gelmiş olmasına rağmen hayla ilgi beklemektedir.
Yani insanın doğasında vardır..

Daha önemlisi çocuklarla ilgilenmek gerekir yani bireysel 
olarak ilgilenmek gerekir. Onlarla oturup konuşmak dertleşmek
ve paylaşmak lazım. Konu çokda önemli değil . Önemli olan
paylaşmaktır. Onlerın gündelik hayatlarında yaşadıklarını
dinlemek bile çok önemlidir.

Aile sevgisinden uzak olan çocuklar ve gençler her türlü 
olumsuz ve kötü ortamlara rahatlıkla çekilebilirler...
Uyuşturucu türü alışkanlıklarda böğle bir ilgiden dolayıdır.
Çok ürkütücü bir durumda  şuki uyuşturucu kullanma yaşı 13'lere
(onüç) inmiştir. Hiçbir kimse  zehiri kötü kapta sunmaz.
Çok cazip ,süslü vepüslü kristal kaplarda sunarlar. Bunu 
anlamak için çocuk ve gençlerin tecrübeleri yetmeyebilir.
Ancak buna anne ve baba olanlar anlar, hemde önsezileriyle.
Ama önce bunu çocuğuna anlatabilecek bir aile yuvası oluşturulmalıdır.
Yoksa sizi dinlemezler. Dinleseler bile anlamazlar. Bunu 
oluşturmak için illede çocuğun bir köşede uyuşmasını veya
intahar etmesini beklemek gerekirmi...?